ساقی می ای بده که مرا زیر و رو کند بویش ز دور کار هزاران سبو کند
داند خدا که خوردن این می چه می کند جامی که مست می شود آنکس که بو کند
جامی بده به یاد رخ مرتضی علی جامی که زخم های نهان را رفو کند
خندد خرد به عقل کسی کین چنین می ای بگذارد و شراب بهشت آرزو کند
زین می نخورده پاک نگشت و نمی شود صد بار دل به زمزم اگر شست و شو کند
دنیا اگر علی نداشت آبرو نداشت دنیا مدام شکر چنین آبرو کند
خلقت به روی دست علی را گرفت و گفت دست کسی نظیرش اگر هست رو کند
با کوثرم چه کار مرا ساقی اش بس است دل با چه رو از او طلب غیر از او کند
با زاهدی که خواهش کوثر کند بگو بگذارد این تیمم و قصد وضو کند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر