۱۳۸۸ شهریور ۴, چهارشنبه

تاس

همیشه با خودم فکر میکنم حتی اگه پس  فردا معلوم بشه که خدایی به کل وجود نداشته و نداره٬ بازم چیزیو نباختم. چون تو بعضی لحظه ها که از همه چی تو این دنیا بریدم٬ حداقل یه خیال بوده که به امیدش ادامه بدم و بهش چنگ بزنم. ولی اگه قرار بود اعتقادی به وجودش نداشته باشم و کل خلقت رو یک تصادف بی خالق ببینم٬ زندگی با احتمالات و شانس محض خیلی سختمه. واسه همینه که هیچ وقت بازیهایی که با تاس پیش میره رو انتخاب نمیکنم.

۱ نظر:

  1. هر کسی از ظن خود شد یار من!
    به اونایی که تو ازش حرف میزنی "باختن" نمیگم. در ضمن بر فرضم اینکه دل خوش کنک باشه, اگه شمام یکم فکر کنی میبینی که هممون تو زندگی با یه سری دل خوش کنک داریم ادامه میدیم فقط جنساشون با هم فرق میکنه. پس بازم نباختم.
    فکر میکنی کسی که به وجود خدا اعتقاد نداره یا داره ولی بندگیشو نمیکنه دل خوش کنکش چیه؟ اینه که: ما که بلاخره بازخواست میشیم پس بذا از اون چیزایی که شما داری اسمشو میذاری باختن اینجا لذت ببریم.
    هممون یه جور دل خوشیم. شما بیشتر فکر کن.

    پاسخحذف