۱۳۹۱ مهر ۲۴, دوشنبه


 همیشه از چیزی که دست و بالم رو ببنده بدم میاد. دلم میخواد آزادی انتخابش با من باشه و به اختیار حتی ازش استفاده نکنم.
یه مدت دلم میخواد به جامعه نگاه نکنم. خودم نیاز به نقد و بررسی دارم.
یه جای آروم میخوام که هیچ کار نکنم. صد بار هم به عناوین مختلف این رو نوشته ام تازگی. وصف العیش نصف العیش گویا!

همین که بدونم میتونم, عین اتفاق وعمله برام. واسه همینه که حتی خیلی از کارها رو اگر نکنم هم دردم میارن. فقط کافیه بتونم. عین انجامش درد داره. فاصله ی بین فکر و عملم زیاد نیست هیچ وقت.

ادامه دارد...

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر