افتخار می کنی به اون کارهای نادرستی که می تونستی ولی انجام ندادی؟ اگه در خودت این توانایی رو میدیدی که به راحتی ازشون دوری کنی و انقدر رو خودت کار کرده بودی که تونستی ازشون دوری کنی٬ هنر نکردی. اگه به یه مرحله ای از رشد فکری و اعتقادی رسیده بودی که به راحتی انجامشون ندادی و نفیشون کردی٬ پس به خودت نناز. اون هایی که نمیتونی و برا ترک و دوریشون به سختی میافتی اونهاییه که افتخار داره.

مثلا اگه قبلا دروغ نگفتن واست کار سختی بود و با زحمت ترکش کردی٬ حالا که دیگه عادتت شده و به راحتی ازش دوری می کنی٬ همچنان به خودت غره نباش که تو یه موقعیت جدید باز هم دروغ نگفتی. دنبال اونهایی باش که برا انجام ندادنش به زحمت می افتی با خیلی چیزها باید مبارزه کنی٬ دروغ نگفتن که دیگه واست سخت نیست.

اگه از بچگی یاد گرفتی که تحت هیچ شرایطی تقلب نکنی٬ تو کنکور سرنوشت ساز هم تقلب نکردی فکر نکن خیلی کار مهمی کردی دیگه. اون هایی که رفته تو جونت و بدون فکر انتخاب می کنی که دیگه افتخار نداره. فقط حفظشون کن.

اون جاها که واسه انتخاب دست و دلت لرزیده که باید بدونی داری جواب پس میدی و اون جاها بدون خبراییه...