میگن دنیای مدرن مناسک رو از ما گرفته. مناسک یعنی اداب ورود... اداب حضور... و خروج... مناسک یعنی فرصت برای پیدا کردن حال لحظه...
این روزها از حالی به حال دیگر پرت میشویم، بدون اینکه فرصتی برای وداع و ارامشی برای مواجهه و سلامی جدید پیدا کنیم. همین باعث میشه پر از جاهای خالی و زخم های مرحم نیافته و دلتنگی و لبخند های مصنوعی و بغض های فروخورده باشیم.
روزمرگی مادر و بستر حال و هواست. گاه باید در اغوش مادر نفسی تازه کرد و خرامان خرامان فرصتی گرفت تا از حالی دور و اماده ی حضوری دیگر شد.
پاییز دوباره امد
باران میبارد
فصل لیمو ترش های کوچک رفت و میوه های روی میز شده گلابی و نارنگی سبز
پرده ها رو در اوردم بشورم
لوازم تحریر خریدم و دفترهام رو مرتب میکنم. اول مهر همیشه روز اول مدرسه است، حتی اگه دیگه بچه مدرسه ای نباشی.
روزمرگی ادم رو اماده میکنه ☺
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر