آقا
نمیدونم من بد توضیح دادم یا بقیه متوجه نمیشن
در ادامه ی آخرین مطلبی که نوشتم در مورد خانواده ای که کودکش رو تشویق میکنه از 4 سالگی خرید بره و بهش استقلال میده؛ همه کامنت میدن این که کار بدی نیست و نباید اگه سخته همرنگ جماعت شد و کار خوبیه و فقط باید مراقب بود و از این حرف ها...
توضیح اینکه جدای از بحث امنیتی و خطراتی که بچه رو تهدید میکنه و شاید روی روشش و سن شروعش بشه بحث کرد، من نقدم بر انجام این عمل نبود. اتفاقا بر این بود که خانواده ها فرهنگی رو دارن رواج میدن که از دنیای مدرن و علم به روز و این حرف ها میاد و خوبه! ولی خودشون نه تنها از برخی جوانب و عواقبش آگاهی ندارن بلکه آماده ی اونها نیستن و باید باشن! نه اینکه چون خطرناکه یا چون تو فرهنگ ما سخته و چون عواقب داره به کل کنار بذارن.
کودکی که از 4 سالگی بهش استقلال عمل رو یاد میدی 15 سالگی میخواد دوست پسر/دخترش رو خودش انتخاب کنه، 18 سالگی رشته ی تحصیلیش، محل تحصیلش رو خودش انتخاب کنه، 20 سالگی تنها زندگی کنه، تغییر ظاهر و حتی جنسیت بده، تا آخر عمر اعتقادات فرهنگی و اجتماعی و مذهبیش مال خودش باشه و و و...
اگه به عنوان پدر و مادری که خودت رو صاحب اختیار و مسئول همه چی بچه ات میدونی و از بچگی همه چی رو بهش دیکته کردی ولی این وسط یاد گرفتی 4 تا چیز روانشناسی که تو کتاب ها خوندی هم روش پیاده کنی این عواقبی (نه به معنای منفیش) داره که باید اتفاقا تو یادشون بگیری و پذیراش باشی، چون نسل داره تغییر میکنه و قرار نیست کپی پیست خودت رو تحویل جامعه بدی. اگه خودت چادری ای ولی طاقت داری بچه ات بی حجاب باشه بسم الله... اگه طاقت نداری هم یاد بگیر که داشته باشی. اون موقع استقلال فکری و ذهنی و جسمی رو به بچه ات از کودکی بیاموز. کار خوبی هم هست.
نمیدونم من بد توضیح دادم یا بقیه متوجه نمیشن
در ادامه ی آخرین مطلبی که نوشتم در مورد خانواده ای که کودکش رو تشویق میکنه از 4 سالگی خرید بره و بهش استقلال میده؛ همه کامنت میدن این که کار بدی نیست و نباید اگه سخته همرنگ جماعت شد و کار خوبیه و فقط باید مراقب بود و از این حرف ها...
توضیح اینکه جدای از بحث امنیتی و خطراتی که بچه رو تهدید میکنه و شاید روی روشش و سن شروعش بشه بحث کرد، من نقدم بر انجام این عمل نبود. اتفاقا بر این بود که خانواده ها فرهنگی رو دارن رواج میدن که از دنیای مدرن و علم به روز و این حرف ها میاد و خوبه! ولی خودشون نه تنها از برخی جوانب و عواقبش آگاهی ندارن بلکه آماده ی اونها نیستن و باید باشن! نه اینکه چون خطرناکه یا چون تو فرهنگ ما سخته و چون عواقب داره به کل کنار بذارن.
کودکی که از 4 سالگی بهش استقلال عمل رو یاد میدی 15 سالگی میخواد دوست پسر/دخترش رو خودش انتخاب کنه، 18 سالگی رشته ی تحصیلیش، محل تحصیلش رو خودش انتخاب کنه، 20 سالگی تنها زندگی کنه، تغییر ظاهر و حتی جنسیت بده، تا آخر عمر اعتقادات فرهنگی و اجتماعی و مذهبیش مال خودش باشه و و و...
اگه به عنوان پدر و مادری که خودت رو صاحب اختیار و مسئول همه چی بچه ات میدونی و از بچگی همه چی رو بهش دیکته کردی ولی این وسط یاد گرفتی 4 تا چیز روانشناسی که تو کتاب ها خوندی هم روش پیاده کنی این عواقبی (نه به معنای منفیش) داره که باید اتفاقا تو یادشون بگیری و پذیراش باشی، چون نسل داره تغییر میکنه و قرار نیست کپی پیست خودت رو تحویل جامعه بدی. اگه خودت چادری ای ولی طاقت داری بچه ات بی حجاب باشه بسم الله... اگه طاقت نداری هم یاد بگیر که داشته باشی. اون موقع استقلال فکری و ذهنی و جسمی رو به بچه ات از کودکی بیاموز. کار خوبی هم هست.
:) ارادت
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر