۱۳۹۰ دی ۱۷, شنبه

دلمان برای خوبان دور و برمان تنگ است....
برای او که نوای دلش از نوای سازش بلند تر مینواخت
برای او که در کنارم بود تا از خود باوری دیگر بسازم
برای آنان که نفس هایشان به خانه جان می بخشید
برای او که ندیده دلتنگ عکس رخش می شوم حتی
برای او که مرا می فهمید و در همان نزدیکی بود
و برای زندگی...

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر