همیشه منصبی که داری مهم نیست. شاید اگه یکم حواست به شغلی که خدا قسمتت کرده و کارهایی که باهاش میتونی بکنی٬ باشه٬ یه کاری کنی که به جای اینکه تو حسرت شغل بقیه رو بخوری خیلی ها حسرت موقعیتی که خدا به تو واسه خوبی کردن داده رو بخورن. حسرت شغلی که توش بیشتر موقعیتِ اینو داری که دل کسیو شاد کنی.

یه منشی که کار مریض بد حالو سریع راه میندازه و باهاش همدردی میکنه٬ خیلی بیشتر به یاد بیمار میمونه تا دکترش.

یه معلم خوبِ ابتدایی که خواندن و نوشتن بهت یاد میده خیلی بیشتر به یاد آدم میمونه تا یه معلم کنکور که بهترین نکته هارم واسه قبولیت بهت گفته.

یه راننده تاکسی با ماشین درب داغون که تورو دقیق میبره جلو پله برقیه پل هوایی پیاده می کنه خیلی بیشتر یادت میمونه تا یه پژوی خنک کولر دار تو تابستون.

یه گل تو خیابون از یه دختر کوچولو خریدن خیلی بیشتر از تاسوعا عاشورا نذری دادن بهت می چسبه.

...