خانواده

همیشه واسه بهتر شدن لازمه یا کسی بالاتر از خودت کنارت باشه یا "دیگری" باشه غیر از خودت کافیه که کمکت باشه برا دیدن آنچه هستی و تقویت یا تغییرش. 

ولی همیشه لازمه کسی هم کنارت باشه که خودِ خودت رو دوست داشته باشه و براش بس باشی. نه حتی کسی که خوبی هات رو دوست داره و بدی هات رو هم بهت میگه. اینجور آدم ها هم به اندازه خودش ارزشمندن و لازمن تو زندگی ولی حتی اینجور موقع ها هم مجبوری خوبی هات رو بهشون نشون بدی که دوسش داشته باشن. حتی وقتی کسیه که قدرت رو میدونه, باید نشون داد که ببینه. و این اصلا بد نیست. به نظرم آدم ها وظیفه اشونه خودشون رو به دیگری نشون بدن تا اون اجازه ی انتخاب داشته باشه. از طرفی اون جایی که لازم باشه خوب باشی تا کم کم عادات بدت کمرگ شه سر جای خودش, ولی آدم درعین حال هم زمان لازم داره در بستری باشه که خود خودش باشه و دوست داشته بشه بدون هیچ تلاشی. هیچ جا تو جهان نیست به نظرم جز کنار مادرت...
مادر میتونه تو رو چون خودش دوست بداره. چون از اونی...