با بعضی ها که پیوند میخوری هرآنچه دارن بر تو جاری میشه. آنچنان باهاشون یکی میشی و ازشون سرشار که زندگیت و فکر و ذهنت آینه گی وجودشون رو میکنه. ولی وقتی از حال و روزت دم میزنی خجالت میکشی. او که تجسم واقعی اون حقایق هست یا نه تجسم بلکه خود آنهاست خاموشه و تو از بازتابش به درونت دم میزنی...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر