از اول زندگیم تنها عضوی از بدنم که همیشه برام آشنا بوده و هیچ وقت باهاش احساس غریبه گی نکردم دست هام بوده. حتی بیشتر از چشم هام. فیلم هام و عکس هام رو به فاصله ی یکی دو ماه هم نگاه میکنم عوض شدم. تو این یک سال که به جای عوض میگم بزرگ شدم یا پیر شدم....

فقط دست هامه که همیشه مال خودمه.