کلا اعتقاد دارم حس هات رو باید بگی. حرف هات رو باید بزنی. از مردم تعریف کنی و بذاری اعتماد به نفسشون شکل بگیره. اگه کسی رو دوست داری و بهش نگی حروم کردی. اگه از کادوی طرف خوشت نیومده و بگی خیلی قشنگه دروغ گفتی. کلا نباید دم مرگ کوله باری از حرف ها و حس های چروکیده رو با خودت بکشی.
ولی همه حرفی رو نباید زد. پرده دریه. حتی بعضی جمله های ساده. حرمت بعضی حس ها به نگفتنشه. تو فضا پخش باشه حسش کافیه.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر