این روزهای احساس تنهایی خیلی اذیتم میکنه. تنهایی که دوست ندارم با دوست پسر و دوست و همسر و این حرف ها پر شه. تنهایی که فقط با حضور خانواده آدمه که پر میشه. تنهایی دلگرم کننده ی بدون مسئولیت. تنهایی بدون توقع. تنهای سبک.

دوست ندارم از خواب که پا میشم میبینم تنهام.

آدم تمرکزش که از روزمره اش میره میخواد بره سمت یکی. کسی نیست.