همه وقتی میخوان پزشکی شروع کنن نگران اینن که تحمل لابف استایلشو نداشته باشن و یک عمر از خونه و زندگی و تفریح و جامعه زدن به معنی واقعی رو نتونن تحمل کنن. منم نگران همین بودم و هستم ولی فکر نمیکردم فرصت برا فکر کردن نداشتن بیشتر ازم انرژی بگیره و خسته ام کنه تا تفریح نکردن. من آدمی نیستم که وقتی وقت خالی واسه فکر کردن و آروم یه جا نشستن واسه تحلیل جزئیات نداشته باشم دووم بیارم. از این نگرانم. نه تفریح نداشتن. من وقت واسه فکر کردن لازم دارم.
رسما هیچی نداری. رسما.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر