آدم ها فکر میکنن با درمیون گذاشتن احساساتشون یه تیکه از آبروشونو کندن گذاشتن وسط ملت قضاوت کنن؛ میترسن و میزین تو خودشون.
بعد ملت هم فکر میکنن اگه یکی درمیون میذاره که خالی بشه حتما در به در راه حله و سریع میخوان پیشنهاد بدن.
عادت نکردیم به حرف بقیه فقط  تو سکوت لبخند بزنیم یا بهش سر تکون بدیم.