امان از اون روزی که اون آدمِ تحلیل گری مثل من٬ ملاک و میزانی که همه چیشو با اون می سنجه واسش زیر سوال بره. یعنی همش می خوای بسنجی ولی به ملاکت ایمان نداری. یعنی می خوای مقایسه کنی ولی به الگوت اطمینان نداری. یعنی می خوای تکیه کنی ولی تکیه گاهت لقه.

می خولستم رفتارم مورد تایید اعتقادات مذهبیم باشه٬ دیدم دین و ایمونِ درست درمون ندارم.

"احتیاط شرط عقله" دیگه تو انتخاب بین لذات دنیوی و اخروی جواب نمیده.