اصل

به نظرم اصل این بوده که همه خوب باشن و خوب بودن یه چیز عادی باشه. انقدر عادی که اصلا خوبی و بهتری وجود نداشته باشه. یعنی چیزی جز خوب نبینیم که بخوایم با خوبا مقایسه کنیم. ولی این وسط بعضیا هم بد باشن. اونم نه به خاطر اینکه خوبا معلوم شن. بلکه به خاطر اینکه همه بگن: وا! اینا چرا اینطورین؟

 ولی الان مثل اینکه برعکس شده. از بس همه بد شدن که اگه یکی هم  اون خوب عادیست که قرار بوده همه باشن٬ ادم ناخودآگاه شرمندش میشه و ازش تشکر میکنه!!!!