عزیزان این نمونه ی یک توصیه نامه ی معتبر و قانونی از طرف یکی ازدانشگاه های ایران برای کسی که نمی خواست جعل اسناد کند، است. پس مجبور به گذران مدتی از زندگی خویش در دانشگاه ها در راه تهیه ی نسخه ی قانونی آن شد.
و در تصویر دیگر حداقل نمونه ی یک توصیه نامه ی معمولی که دانشگاه خارج از شما انتظار و درخواست دارد.
و در تصویر دیگر حداقل نمونه ی یک توصیه نامه ی معمولی که دانشگاه خارج از شما انتظار و درخواست دارد.
* توصیه نامه (Recommendation Letter) یک نامه ی شخصی از یکی از اساتید معتبر که از شما شناخت کافی دارد، است تا با توصیف ویژگی های شخصی و خاص شخص شما دانشگاه خارجی را تشویق به انتخاب و پذیرش شما از میان همه داوطلبان کند. وجزسربرگ معمولی دانشگاه، که آن هم ضروری نیست و فقط نشانه ی اعتبار بیشتر نامه است، به هیچ گونه تایید دیگری نیاز ندارد. و دراصل تایید دیگرازمقامات بالاتر حتی فاقد اعتبار برای هدف اصلی توصه نامه است. چرا که هدف، تایید قابلیت های شما توسط شخصی است که در طول تحصیل بی واسطه با شما در ارتباط بوده و شناخت کافی از شما دارد. پس تایید مقامات بالاتر که نزد آنها هویت شما را فقط نمراتتان تایین می کند، بی ارزش است.
فراموش نشود که در برخی ممالک تمام کارها طبق دستورالعمل انجام می شود. فقط مشکل اینجاست که راه انداختن کار مردم در مصوبه ی شورا نیست ظاهرا. والّا اگر بود، هرگز دریغ نمی کردند.
و نکته ی دیگر اینکه در این ممالک از آنجایی که هیچ احدی کاری که به خاطر آن حقوق می گیرد را نیز بی منت انجام نمیدهد، به مرور عادت می کنی هر کس به وظیفه اش عمل نمود، تصو کنی لطف کرده و در نظرت آدم فوق العاده ای جلوه کند. و تا مدت ها ممنون دارآن شخص خواهی بود.
همچین پیاز داغ ماجرا رو زیاد کرده بودی که فکر کردم چی بوده! این چارتی که تو کشیدی که کاملاً روال هابی اداری روتین و معموله و چیز عجیبی نیست. شما ظاهراً چون خارج از کشور بودی با روال اداری اینجا آشنایی نداری. تو این مملکت تو وبلاگ خودت بنویسی هم ممکن ببرنت زندان، بعد انتظار داری استاد بیچاره این ریسک رو بکنه که تو سربرگ دانشگاه برات نامه بنویسه؟! (این کامنت هدفی به جز حرص در آوردن رو دنبال نمیکرد)
پاسخحذف